Nowelizacja wynika z konkluzji wyroków Trybunału Sprawiedliwości UE. Według ustaleń sąd rozpoznający sprawę powinien każdorazowo dokonać oceny umowy z konsumentem zabezpieczonej wekslem pod kątem występowania klauzul niedozwolonych.
Ustawodawca zdecydował się na zmianę w Ustawie z dnia 28 kwietnia 1936 r. – Prawo wekslowe. W myśl nowelizacji weksel wręczany przedsiębiorcy w celu spełnienia lub zabezpieczenia wierzytelności, która wynika z umowy zawartej z konsumentem w rozumieniu art. 221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. – Kodeks cywilny powinien zawierać zastrzeżenie „nie na zlecenie” lub inne równoznaczne.
W konsekwencji zmieniony został art. 41 Ustawy z dnia 12 maja 2011r. o kredycie konsumenckim. Z artykułu wykreślono postanowienia dotyczące weksli jako powtarzające już regulację przewidzianą w samym Prawie wekslowym.
Ponadto ustawodawca wprowadza do treści art. 485 Ustawy z dnia 17 listopada 1964r. – Kodeks postępowania cywilnego konieczność przedstawienia umowy zawartej z konsumentem wraz z załącznikami i deklaracją wekslową. Z niej ma też wynikać roszczenie zabezpieczone wekslem. Ta część nowelizacji jest bezpośrednią implementacją wyroków Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawach C-176/17 Profi Credit Polska oraz w połączonych sprawach C-419/18 i C-483/18 Profi Credit Polska.
Powód dochodzący roszczenia z weksla przeciwko osobie fizycznej czekają dodatkowe zobowiązania. Między innymi będzie musiał złożyć oświadczenia w przedmiocie, czy roszczenie dochodzone pozwem powstało w związku z umową zawartą z konsumentem. Brak oświadczenia są będzie traktował jako brak formalny pozwu.
Opisywana nowelizacja ogranicza także koszty ponoszone przez konsumentów. W przypadku złożenia przez nich zarzutów od nakazu zapłaty (wydanego w postępowaniu nakazowym) – koszty zmniejszą się do kwoty 750 zł.
Ustawa została przekazana do podpisu Prezydenta. Nowelizacja wejdzie w życie po 14 dniach od dnia ogłoszenia.
Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do naszego newslettera!